Young and full of running
tell me where's that taking me?
just a great figure eight or a tiny infinity
การเดินทางจากกรุงเทพฯ ไปเชียงใหม่ด้วยรถไฟในรอบหลายสิบปี บรรยากาศอันเลือนลางของสถานี และขบวนรถจักรหัวไอน้ำที่จอดเทียบรอเวลาออกก็เริ่มจะชัดเจนขึ้นมา
เมื่อถึงเวลาออกเดินทางเวลารถค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากชานชาลาพร้อมกับแสงของวันที่กำลังจะหมดลง
จำได้ว่าเราชอบการนั่งรถไฟมากๆ การได้นั่งคุยนั่งเล่นไปกับเพื่อน
ในขณะที่ได้มุ่งหน้าไปยังจุดหมายไปด้วย วิวข้างทางที่เปลี่ยนผ่านตามจังหวัดที่เราวิ่งผ่าน การนอนหลับไปพร้อมกับเสียงลมที่ลู่ปะทะกับตัวรถและตื่นขึ้นมาแต่เช้ามืด เพื่อรอดูแสงแรกของวัน ภาพของวิวเมืองที่เห็นเมื่อตอนแรกที่รถออก กลายเป็นสีเขียวของภูเขา ไอหมอกยามเช้าลอยแทรกลงมาต่ำตามพุ่มไม้สลับกับทุ่งนา และหมู่บ้านเล็กๆ เป็นความรู้สึกของการเดินทางที่ไม่ช้าและก็เร่งรีบไป กำลังพอดิบพอดี
เมื่อเสียงประกาศว่าอีกไม่นานเราจะเทียบท่าถึงจังหวัดเชียงใหม่ ทุกคนทยอยเก็บกระเป๋าของตัวเองเตรียมตัวสำหรับเดินทางต่อไป บางคนได้กลับบ้านเกิด บางคนมาเที่ยว บางคนมาเพื่อทำงาน ส่วนพวกเรานั้นเมื่อก้าวลงรถก็มุ่งตัวกันไปร้านโจ๊ก เติมพลังก่อน ที่เหลือค่อยว่ากันอีกที 🙂
love,
from 500 miles
Mars
#Ultramax400
#ABOVETHEMARS
Search